bez tytułu (Bliźniaczki II)

Twórczość Joanny Pawlik dotyka zagadnień zawiązanych z niepełnosprawnością. Artystka bada sytuację ciała dotkniętego utratą wraz z konsekwencjami, które niesie ona dla poczucia atrakcyjności, kobiecości, dla strefy seksualności oraz kontaktów międzyludzkich. Wychodząc od osobistego doświadczenia, Pawlik opowiada o utracie w sposób bardzo subtelny, czuły, pełen empatii, daleki od dramatyzacji. Artystka zaprosiła do udziału w projekcie inne kobiety, które urodziły się bez kończyn lub doświadczyły amputacji. W filmach wideo i fotografiach ich niepełnosprawność schodzi na dalszy plan. Uczestniczki projektu ukazane są jako osoby silne, niezależne, samodzielne, których ciało stanowi integralną całość. Ich niepełnosprawność objawia się dopiero w oczach innych ludzi, pomimo że one same doskonale pokonują różnorodne bariery fizyczne, architektoniczne czy społeczne. Celem projektu było przełamanie licznych stereotypów i stworzenie nowego języka, którym można mówić o niepełnosprawności.

Joanna Pawlik (ur. 1974) – zajmuje się malarstwem, rysunkiem, fotografią oraz wideo. Absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie; doktorat obroniła na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Doświadczenie niepełnosprawności wpłynęło na silne społeczne zaangażowanie jej prac, w których analizuje istniejące mechanizmy wykluczenia. W swoich filmach i fotografiach podchodzi do zagadnienia fizycznych bądź mentalnych ograniczeń bez patosu i heroizacji, aby zniwelować dystans między sportretowanym a odbiorcą. Istotny w jej twórczości jest również temat macierzyństwa oraz pozycja kobiet artystek.