Prezentowana solniczka z postaciami mitycznych syren to okazałe dzieło manieryzmu, późnorenesansowej tendencji w sztuce europejskiej, która zakładała znaczną swobodę wyobraźni i fantazji twórcy. Uwidoczniły się one w bogatej formie solniczki, wzniesionej na nóżkach w kształcie lwich łap i zdobionej figurkami uskrzydlonych syren na narożach. Solniczka została wykonana w technice majoliki.
Powierzchnię zdobią motywy groteskowe – postacie fantastycznych zwierząt na białym tle. Ten typ dekoracji obfitującej w postacie chimer, sfinksów, gryfów i innych mitycznych zwierząt rozpowszechnił się pod wpływem odkryć antycznego malarstwa ściennego, zwłaszcza Złotego Domu Nerona w Rzymie. Groteski zostały namalowane przez Rafaela Santi we freskach Logii Watykańskich (ok. 1519 r.), weszły także do szerszego stosowania w ceramice z Urbino od początku lat 60. XVI w. Cechowały szczególnie wyroby ostatniego wielkiego warsztatu tego miasta – rodziny Patanazzi. Solniczka pochodzi prawdopodobnie z warsztatu malarza Alfonso Patanazzi, w którym powstawały paradne serwisy naczyń dla panujących rodzin książęcych we Włoszech.