Nadat hij rond 1628 een hoogst ongewoon zelfportret had geschilderd met zijn gezicht in de schaduw (elders in deze zaal), probeerde Rembrandt dezelfde aanpak in zijn etsen. Dat bleek nog niet zo makkelijk. Aanvankelijk slaagde hij er niet in de details in de schaduw herkenbaar te houden. Pas bij een nieuwe poging in 1633 (midden), lukte het wel.