Rond 1654 verbeeldde Rembrandt op hetzelfde formaat vier gebeurtenissen uit het leven van Christus, met speciale aandacht voor het licht. Op deze eerste van de reeks staat de oude Simeon in de tempel met de pasgeboren Jezus in zijn armen. Hij beseft dat de baby de langverwachte Verlosser is. Rembrandt liet op de prent een dun laagje inkt achter (plaattoon), waardoor de scène uit een mysterieus halfduister opdoemt.