Ppor. Witold Pilecki z komendantem Tajnej Armii Polskiej, mjr. Janem Włodarkiewiczem „Drawiczem”

Niedługo po klęsce wojny obronnej we wrześniu 1939 roku spontanicznie powstawały konspiracyjne organizacje wojskowe, których celem była walka z okupantem. Jedną z nich była Tajna Armia Polska, założona w listopadzie 1939 roku pod dowództwem mjr. Jana Włodarkiewicza. Kiedy z rozkazu Naczelnego Wodza gen. Władysława Sikorskiego od stycznia 1940 trwała akcja scaleniowa organizacji polskiego podziemia, TAP także się temu podporządkowała i w 1941 roku włączyła w struktury Związku Walki Zbrojnej, podległe władzom polskim na uchodźstwie. Polskie Państwo Podziemne, które działało na ziemiach polskich pod okupacją niemiecką i sowiecką, stanowi światowy fenomen zorganizowanego ruchu oporu. Tajne struktury pionu cywilnego utrzymywały ciągłość najważniejszych państwowych instytucji (łącznie z przedstawicielstwem partii politycznych) i funkcjonowanie takich instytucji publicznych jak sądy czy placówki oświatowe, wydawnictwa prasowe. W pionie wojskowym powstała Armia Krajowa – podziemne wojsko polskie.