Prosta scena rodzajowa stała sią dla artysty pretekstem do stworzenia studium postaci i przyrody w pełnym blasku słonecznego dnia. Nie rezygnując całkowicie z tradycyjnego warsztatu realisty, artysta namalował obraz wyraźnie pod wpływem impresjonizmu, kładąc na płótnie drobne, nieregularne plamki czystych farb. Mistrzowska gra refleksów świetlnych na chropowatej fakturze powoduje, że obraz należy do najciekawszych realizacji artystycznych końca XIX w. w Polsce.