Dźwięki wydobywają się z instrumentu dzięki metalowym języczkom, które wprawiane są w drgania za pomocą rozciągania i składania miecha. Gra się czterema palcami, bez kciuka. Ten typ harmonii wzorowany jest na dwurzędowych harmoniach niemieckich. Po pierwszej wojnie światowej harmonia rozpowszechniła się jako składnik ludowych kapel, wypierając głównie basy. Harmonista jest w stanie samodzielnie grać na weselu, jednak do tej pory gra się na niej ze skrzypcami i bębnem lub trąbką i klarnetem. Dzisiaj najpopularniejsza jest na Mazowszu, w Łowickim i północnej Małopolsce.