Siodło po Adamie Kazimierzu Czartoryskim

Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772 roku część dóbr Czartoryskich znalazła się na terenie monarchii Habsburskiej. To właśnie wtedy książę Adam Kazimierz przyjął godność komendanta Galicyjskiej Gwardii Szlacheckiej.
Ta formacja wojskowa, w polskich mundurach, miała w swoim założeniu stanowić reprezentację najlepszych rodów, przygotowywać kandydatów do służby wojskowej lub urzędniczej, oraz spełniać funkcje reprezentacyjne na dworze cesarskim.
Zachowane dzieło jest wspaniałym przykładem paradnego siodła polskiego z tego czasu. Dzięki zachowanym dokumentom wiadomo, że zostało wykonane między listopadem 1782
a wrześniem 1783 roku.
Pracowali przy nim warszawscy rzemieślnicy żydowscy : hafciarz Morycz, „ kamieniarz Żyd” - jubiler szlifujący krwawniki i inkrustujący je złotem, złotnik Sender.
Siodło jako pamiątka po księciu Adamie Kazimierzu zostało złożone w Świątyni Sybilli
w Puławach, po powstaniu listopadowym przechowywany był w Paryżu i tam prezentowane na wystawie w 1865 roku.