Obraz Pokłon Trzech Króli powstał w XVII wieku jako dzieło szkoły flamandzkiej, malarza z kręgu Fransa Franckena II. Ukazuje siedzącą na podwyższeniu Marię z Dzieciątkiem w promienistej glorii nad głową. Za Marią, ukazany w profilu, stojący na tle fragmentu budowli św. Józef. Przed siedzącym na lewym kolanie Matki Dzieciątkiem klęczy jeden z królów. Ten siwowłosy starzec podaje złote naczynie, przed stopami Madonny złożył skromną koronę i berło. Jego długi, szamerowany złotem płaszcz z gronostajowym kołnierzem podtrzymuje młody chłopiec. W tle stojący drugi król, mężczyzna w sile wieku, z turbanem na głowie i naczyniem w prawej ręce. Na końcu trzeci król, ciemnoskóry, w skromnej koronie na głowie, trzyma w lewej ręce naczynie z mirrą. Scena przedstawiona na złotym tle, z spoglądającymi z góry dwoma aniołkami opierającymi się o chmurę. Obraz pochodzi prawdopodobnie z domowego ołtarzyka.