Ariańskie wyjaśnienie nauk Jezusa Chrystusa

"Okazanie sfałszowania i wyznanie prawdziwej nauki Pana Krista" to unikatowe dzieło o Trójcy Świętej autorstwa teologa Stanisława Wiśniowskiego należącego do wspólnoty braci polskich, potocznie zwanych arianami.
Bracia polscy należeli do nurtu unitarianizmu, tj. odrzucali naukę objawioną o Trójcy Świętej. Uchodzili za najbardziej radykalny odłam reformacji w Polsce, do czego przyczyniły się także ich poglądy społeczne, m.in. postulat zniesienia pańszczyzny czy partnerstwo kobiety i mężczyzny w związku małżeńskim. Jako wspólnota religijna zapoczątkowali swą działalność w okresie 1562-1565 wyodrębniając się z polskiego zboru kalwińskiego.
Około 1570 r. w niewielkiej wsi Lusławice koło Krakowa powstał zbór ariański, do którego należał też Wiśniowski. Działała tam drukarnia, spod pras której wyszedł prezentowany druk. Dzieło Wiśniowskiego, które zawiera wykład na temat Trójcy Św., jest też pięknym świadectwem tolerancji wyznaniowej. „Zabijać dla wiary nie tylko jest przeciw nauce i postanowieniu Ducha świętego, ale jest przeciwna i rozumowi pospolitemu”, twierdził autor.
Z produkcji typograficznej oficyny w Lusławicach zachowały się jedynie trzy unikatowe druki, wśród których jest "Okazanie sfałszowania". Egzemplarz nie posiada początkowych kart, w tym karty tytułowej – cytowany tytuł odpisany został z oprawy: OKAZANIE SFALSZOWANIA NAVKI PANA KRISTA. Oprawa druku, wykonana w 1577 r. na zlecenie bliżej nieznanego właściciela o inicjałach „F. V.”, które wytłoczono na górnej okładzinie, jest wyjątkowym przykładem sztuki introligatorskiej. Na okładzinie górnej umieszczono tłoczone złotem symbole Trójcy Świętej, poniżej w ornamencie kartuszowo-zwijanym tłoczonym złotem znajduje się cytat z Nugae Nicolasa Bourbona z 1533 r.: "llustrat radijs totum Sol igneus orbem // ille tamen tempus quo tenebrescet erit. // At Christus, qui vera Dei stat patris imago, // solus hic aeterni lumina Solis habet".