Młodzieniec czuje się nabywcą powabnego ciała niewiasty, za którą solidnie zapłacił. Teatralne kostiumy bohaterów wzmacniają ponadczasowy charakter sceny, która – jako typowa scena dla utrechckich caravaggionistów – ma charakter moralizatorski. Gani bowiem złe obyczaje, pleniące się m.in. z powodu wojen i obecności w Holandii najemników, którzy przyczyniali się do rozkwitu prostytucji.