Obraz przedstawia portret kobiety ukazanej do pasa. Kobieta zwrócona jest w stronę widza i patrzy na niego ciemnymi oczami. Włosy ma białe, cerę oliwkową. Na głowie ma czarny, szeroki kapelusz i ubrana jest w czarną suknię w białe kwiatuszki. W dłoniach złożonych razem trzyma bukiecik fioletowych fiołków. Za postacią ukazany został prosty pejzaż. Horyzont oddziela błękitne niebo od zielonej łąki, na której znajduję się trzy bezlistne brązowe drzewa.
Jedynie twarz oraz dłonie postaci mają delikatny światłocień, pozostałe elementy obrazu ukazane są płasko. Autorka wyraźnie bawi się formą. Pomimo realizmu portretu i trójwymiarowego cieniowania, twarz portretowanej usiana jest bardzo drobnymi, widocznymi dopiero z bliska pointylistycznymi białymi plamkami. Włosy kobiety przedstawione zostały, jako idealne falujące linie. Suknia oraz kapelusz to płaskie czarne plamy. Całość sprawia bardzo dekoracyjne wrażenie.
Paleta obrazu jest bardzo wąska. Dominują błękit i zieleń, stanowiące tło kompozycji, z których wyraźnie wybijają się czerń, biel oraz brązy.
Podpis autorki znajduje się w lewym dolnym rogu obrazu.
Interesuje Cię temat Visual arts?
Otrzymuj aktualności w spersonalizowanym newsletterze Culture Weekly
Wszystko gotowe
W tym tygodniu otrzymasz swój pierwszy newsletter Culture Weekly.