Ο καλλιτέχνης έχει πραγματευτεί το έργο με δύο τρόπους και τεχνικές. Στην αριστερή πλευρά για να περιγράψει τη θάλασσα έχει χρησιμοποιήσει μικρές και πλατιές πινελιές στα πλαίσια του ιμπρεσιονισμού, ενώ το παιδί που ετοιμάζεται να βουτήξει και τη γυναίκα με το καπέλο τα έχει ζωγραφίσει πιο αφαιρετικά, με μεγάλες πινελιές. Τα περιγράμματά των μορφών είναι καθαρά και ορίζουν τις μορφές στο χώρο. Δεν έχουμε πλήρη γνώση του χώρου και του χρόνου τέλεσης της σκηνής, αλλά αισθανόμαστε το αεράκι που φυσάει και τον ήλιο του καλοκαιριού, ακόμα και αν δεν μπορούμε να ορίσουμε αν είναι πρωί ή απόγευμα. Το έργο δε θυμίζει σε τίποτα τις ανεικονικές, σουπρεματιστικές μελέτες του Κλιούν των προηγούμενων και επόμενων χρόνων. Πιθανότατα ο Κλιουν να αποτυπώνει ένα πραγματικό γεγονός, να συλλαμβάνει δηλαδή μια πραγματική σκηνή στο Γκουρζούφ και το έργο να έχει ζωγραφιστεί plein air.
You are all set!
Your first Culture Weekly will arrive this week.