Bierze się deseczkę grubości 2cm, szeroką 15 cm, długą 25 cm.
[rys.] Robi się w niej okrągły otworek przez wyborowanie dziurki na odległości 10 cm od jednego końca.
[rys.] wycina się w niej potem zwykłą piłką trójkąt [rys.]
Tak sporządzona deseczka – jest małym warsztacikiem, który przymocowuje się do stołu śrubą i wszelkie wypiłowywania za pomocą „laubzegi” na tym warsztaciku się dokonuje dlatego by nie porznąć stołu i mieć możliwość w okrągłym otworze robienia zmiany kierunku (ściegu) –
[rys.] [deseczkę] przykręca się do stołu takimi śrubami [rys.] lub taką śrubą ruchomą, która stołu nie kaleczy i która można odkręcić [rys.]
[rys.] „LAUBSEGA” [rys.] Piłka [rys.] piłkę zakłada się do laubzegi zębami skierowanymi w dół [rys.] a nie w górę
Przy zakładaniu piłki zaśrubowuje się mocno jeden jej koniec do „laubzegi” koło rączki, a potem – opierając rączką o piersi, i naciskając lewa ręką wolne ramię „laubzegi” – naciąga się i prawą ręką zaśrubowuje drugi koniec piłki w wolnym ramieniu „laubzegi” tak – by była sztywno naciągnięta – jak struna w gitarze, lecz nie za mocno – żeby nie pękła [rys.]
Ukryj: TranskrypcjaPokaż: Transkrypcja