Jan Mac-Donald (1850–1906), inżynier budownictwa wodnego, generał-lejtnant, naczelny inżynier budowy twierdzy i portu wojennego w Lipawie. Syn Eneasza Jerzego i Pelagii z d. Soczołowskiej. Wnuk szkockiego emigranta, inżyniera mechanika Johna Mac-Donalda, przybyłego do Polski na początku XIX w. Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz Mikołajewską Akademię Inżynieryjną w Petersburgu.
Od 1887 r. kierował pracami projektowymi, a następnie budowlanymi twierdzy i portu wojennego w Lipawie. Z Lipawą związany przez prawie 20 lat. Aktywnie uczestniczył w życiu społecznym miasta, w 1902 r. wybrany na radnego miejskiego. Pełnił także funkcję wiceprzewodniczącego zarządu Czerwonego Krzyża w Lipawie oraz prezesa lipawskiego oddziału Cesarsko-Rosyjskiego Towarzystwa Technicznego. Zmarł w Warszawie.