Pejzaż ze stogiem

Motyw wody i odbijających się w niej pobliskich drzew był dla Władysława Podkowińskiego pretekstem i wyzwaniem do stworzenia kompozycji malarskiej skoncentrowanej na uchwyceniu niuansów światła i barw, wydobytych z pozornie banalnego motywu krajobrazowego. Ta próba przeniesienia na grunt polski zdobyczy francuskiego impresjonizmu łączyła się z pobytem w Paryżu artysty i jego przyjaciela, Józefa Pankiewicza. Olśnieni nową techniką malarską swych francuskich kolegów, pragnęli tworzyć w podobny sposób. W obrazie Pejzaż ze stogiem artysta zestawił rozedrganą i chłodną w tonacji barwnej taflę wody z rzędem odbijających się w niej nadbrzeżnych drzew. Dzięki wykorzystaniu odcieni zieleni, żółci i brązu przeplatanych bielą, artysta odtworzył refleksy światła migoczące na powierzchni wody. Efekt ten uzyskał poprzez operowanie drobnymi i miękkimi pociągnięciami pędzla, znanymi z doświadczeń francuskich. Tytułowy stóg siana jest najmocniej oświetlonym fragmentem kompozycji. Ekspresję tej partii obrazu wzmaga rozmach w kładzeniu kontrastowych plam barwnych.