„Spóźniona miłość”. Jedna z wersji wiersza „Gawęda o spóźnionej miłości”.

Bohaterką wiersza jest Wanda Rutkiewicz, polska himalaistka, która w 1978 r. zdobyła Mount Everest. Różewicz natknął się na jej wpis do księgi gości Muzeum Sportu i Turystyki w Karpaczu. Himalaistka zafascynowała poetę, ale to nie ona jest „spóźnioną miłością”, lecz Karkonosze, góry z którymi pisarz zetknął się dopiero w 1996 r. Wiersz opisuje piękno krajobrazów, bliskość śmierci, ekstremalne doświadczenia, ale robi to w sposób ciepły i pozbawiony patosu. Autor odwołuje się też do poczucia zagrożenia przez żywioł, jakiego doświadczył podczas „powodzi tysiąclecia” we Wrocławiu w 1997 r. Różewicz tworzył wiele wersji swoich wierszy, zmieniał ich teksty także po ukazaniu się drukiem. Pełna wersja „Gawędy…” ukazała się dopiero w 2006 r. („Utwory zebrane”, t. 10). Rękopis jest częścią zbioru Tadeusza Różewicza.