Zamek ukazany został od południowego wschodu. Na ilustracji wyraźnie widać efekt przebudów po pożarze z 1835 r., prowadzonych w duchu neogotyckim. Skrzydła: południowe, wschodnie i północne (niewidoczne na ilustracji) zwieńczono krenelażem przesłaniającym niski, jednospadowy dach. Dekoracyjne wieżyczki w skrzydle południowym nadawały budowli obronny wygląd. W wyniku prowadzonych prac budowlanych elewacje zamkowe zostały zatynkowane. Bieg spoin w murze imitowały wycięcia w tynku. Zewnętrzne mury zamku oblicowano cegłą maszynową w latach 1897–1900. Na prawo od przejeżdżającego powozu, w otoczeniu drzew, dostrzegalna jest figura św. Jana Nepomucena. Pierwszy plan zdominowany przez sceny rodzajowe.