"Karışık Retrospektif" altından ışık süzülen bir masa ve onun üzerinde duran doksan iki adet sergi fotoğrafından oluşur. Sarkis, Karışık Retrospektif’i kurarken, sanatçı dostu Füreya’nın çalışma masasını kullanmış. Sergi fotoğrafları, bu masanın üzerinde, cam altında sergileniyor. Evlerde masa camlarının altına hatıra fotoğrafı koyma alışkanlığını, tamamen eve ait olan bu sergileme dilini yapıtına taşıyıp, sergilerinin toplu gösterisini bir masanın üzerinde gerçekleştiriyor Sarkis. Daha çok yakınlarımızın, çocuklarımızın, düğünlerimizin, seyahatlerimizin fotoğraflarını bir araya getirdiğimiz (aralarında ölüme asla yer verilmeyen) masaüstü sergileme geleneğiyle bir sanat galerisinde karşılaşıyorsak, üstelik fotoğraflarda kişisel anıların yerini sanat yapıtlarının kendi tarihlerine ilişkin fotoğraflar, görsel hatıralar almışsa, orada sanatla yaşam aynı dil içinde buluşsun, birleşsinler isteniyor demektir. Sarkis’in 1986 sonrasına odaklanan retrospektifindeki eserlerinin kaidesi olarak kullandığı masada duran cam vazonun içindeki sürekli yenilenen bahar dalları da bizi hemen yaşama doğru çeker, belleği hep taze tutar. Sarkis’in masanın iki ucuna –tabure gibi üzerlerine oturalım da fotoğrafları daha yakından inceleyebilelim diye– koyduğu gazete balyaları ise, yaşadığımız günü tarih olarak kayda geçiren medyanın makro dilini, kendi mecrasıyla birlikte, üst üste istiflenmiş günlük gazeteler hâlinde içeriye taşır.