Gogoeta-objektua

Gogoeta-objektua (Object for Reflection, 2017) altzairuzko uztaien bidez kateatutako aluminio zulatuko pieza txiki ugariz osatuta dago; pieza txiki horiei argiak ematen dienean, pantaila bateko pixelak bezalakoak dira, eta dar-dara etengabe eta sotila egiten dute. Dirdira metalikoenak dira atzeko itzalak; atzealdean, iluntasunak metalaren gainean uzten dituen askotariko xehetasunak ikus daitezke. Gogoeta-objektua tamaina handiko eskultura gisa sortu zen, eta haren bertikaltasuna, nola arkitektonikoa hala ehunezkoa, elkarrizketa batean murgiltzen da Guggenheim Bilbao Museoaren arkitektura ikonikoarekin. Era berean, obrak bizitasunez erantzuten die argi-testuinguruari eta haren inguruan dabiltzan ikusleen mugimenduari. Hori lortzeko, Alyson Shotzek, bolumen solidoa erabili ordez, material malgu baten toles apetatsu batzuk erabiltzen ditu; pisuaren ordez, grabitaterik eza; gogortasunaren ordez, malgutasuna; eta, opakutasunaren ordez, erdigardentasun aldakorra. Artistak berak erakusketa ikusgai zegoela adierazi bezala, obrak eskultura monumental modernista hartzen du abiapuntu gisa, material metalikoekin egina, haren rol tradizionala eta haren balioa birformulatzeko. Pisuaren agintea txikitu ahala, haren konplexutasuna izugarri handitzen da.