Jednym z najwybitniejszych rzeźbiarzy polskich epoki romantyzmu był pochodzący z okolic Puław Władysław Oleszczyński (1808–1866). Charakter jego twórczości ukształtował się głównie podczas dwudziestopięcioletniego pobytu w Paryżu, gdzie emigrował po klęsce powstania listopadowego, w którym brał udział jako żołnierz gwardii narodowej.
Pod wpływem romantyków francuskich, głównie Davida d’Angersa, Oleszczyński zrezygnował z wątków antycznych i klasycznego kanonu „ponadczasowego piękna” - wprowadził do rzeźby polskiej treści patriotyczno-narodowych.