Mariana erregina

Valdések beti hartu du Diego Velázquez inspirazio-iturri. Zehazki, 1980ko hamarkadaren hasieratik, Velázquezek 1652 inguruan margotutako Mariana erreginaren erretratua behin eta berriz berrinterpretatu du: material eta tamaina desberdinen bidez, bertsioak sortu ditu. Berrinterpretazio-lan hori Pablo Picassok Velázquezen Meninak (Las Meninas) lanean inspiratutako 1957ko pintura-sailarekin pareka daiteke. Guggenheim Bilbao Bildumaren 2001eko Mariana erregina (La Reina Mariana) handiagoa da 1980ko hamarkadan artistak egin zituen antzeko beste lan batzuek baino, eta, hartara, eskulturaren gainazalaren ehundura garatu dezake. Lan honetan, Valdések Velázquezen irudiarekin egiten dituen berrinterpretazioetan jazotako morfologia- eta esanahi-aldaketak ikus ditzakegu: giza irudiaren forma orokorra bere horretan geratzen da, baina ez du aurpegirik, eta horrek talka egiten du erretratuaren kontzeptuarekin berarekin. Hiru dimentsiotara eramana, brontzean interpretatua eta bakarka aurkeztua, osotasun bihurtzen den xehetasuna da, eta jatorrizko testuinguruari buruzko erreferentziak biltzen ditu, bizi propioa galdu gabe.