Pośrodku ryciny, we wnętrzu komnaty, przedstawiony jest Mikołaj Kopernik, stanowiący zarazem centrum kompozycyjne. Siedzi w fotelu, wsparty na poduszce, sprawiając wrażenie, jakby spoglądał na widza. Lewą ręką dotyka otwartej księgi, którą podaje mu mężczyzna w bogato zdobionym płaszczu. Wokół niego dziewięć postaci męskich, wśród nich duchowni, w tym jeden w stroju biskupim. Po prawej stronie stoi klęcznik, o który wspiera się modlący się mężczyzna w stroju duchownego. W prawym górnym rogu okno, zza którego wyłania się widok na zachodnią fasadę katedry fromborskiej. Przed Kopernikiem, po jego lewej stronie, stoi globus nieba. Ponad nim, we wnęce umieszczone są pomniejszone instrumenty astronomiczne: trikwetrum, sfera armilarna i kwadrant. Pomiędzy nimi zwój z pieczęcią. Z lewej strony znajdują się otwarte drzwi, za którymi widoczne są modlące się postaci męskie i kobiece.