Joachim Patinir was afkomstig uit de streek van Dinant. Vermoedelijk kreeg hij zijn opleiding in Brugge, in het atelier van Gerard David. Nadien werd hij lid van het Antwerpse Sint-Lucasgilde. In de zestiende eeuw specialiseerden vele schilders zich in een bepaald genre. Patinir was de eerste echte landschapschilder in de Nederlanden. Albrecht Dürer noemde hem der gut landschaft maler. Het is de eerste vermelding van het woord ‘landschap’ in de Duitse taal. Vele schilders hebben deze middeleeuwse noodheilige in beeld gebracht. In de vroege zestiende eeuw geloofde een groot deel van de bevolking dat het kwade werd geweerd door de beeltenis van de mythische Christophorus te zien. De reus gold als patroonheilige voor reizigers, veermannen, schippers en zeelieden. Men geloofde dat men niet kon sterven op de dag dat men zijn afbeelding aanschouwde. Christoffel was in de late middeleeuwen en de vroege renaissance op marktpleinen en in kerken levensgroot afgebeeld. En net zoals Massijs heeft Patinir deze heilige in een schitterend landschap geplaatst. Christoffel is in Patinirs werk niet meer dominant, het landschap overheerst op het religieuze tafereel. Patinir schilderde vaak in vogelperspectief. Dat gaf hem de gelegenheid om het landschap in al zijn aspecten tot aan de horizon te ontvouwen en het religieuze element tot een minimum te herleiden.
Geïnteresseerd in Visual arts?
Krijg updates met je gepersonaliseerde Culture Weekly
Je bent helemaal klaar
Je krijgt deze week je eerste Culture Weekly.