Estela funeraria con el epitafio de “Caius Aebutius Verecundus”.
Presenta elementos iconográficos de tipo astral: una estrella o una cruz de seis brazos que podría ser una visión del disco solar o del rosetón de seis pétalos que aparece a menudo en las estelas de época romana, y seis corazones que podrían ser hojas de hiedra estilizadas; debajo una luna creciente. La "tabula ansata" contiene los nombres del padre, “Caius Aebutius Tardu”, y de su hijo, “Caius Aebutius Verecundus”, soldado de la legión VI muerto a los 18 años en Siria, a quien está dedicado el cenotafio. La tercera parte de esta estela está ocupada por una inscripción de 23 líneas, bastante deteriorada y de carácter poético, que contiene una lamentación por la muerte repentina del hijo y por el hecho de que nunca volverá a su patria de origen.
C(aius) Aebutius Tardus / C(aius) Aebutius Verecundus / filius miles leg(ionis) VI in Suria // Iamque XVIII aetas mea nunc conleverat annos / ruperunt misero fata repente viam / lectus miles eras legio quae sexta tenebat / (qui) pius in Suria fortiter arma tulit / et fortuna nimis saevas exercuit eiras / quam sic ut torrens ante diem rapuit / nemo ne votisqu(e) meis adeo usque parentes / militiae referat splendida facta suae / o miseros quei me talem genuere parentes / non licuit patrios continuisse sinus / te miseram mater quae sic deserta quereris / nam patris interitu lapsa ruina iacet / nec te pretereor cor et solacia nostri / indignor misera(s) non licuisse frui / dulces anplexus morientis et oscula data / nec tenuit moriens deficiente manu in supero it si qua viast asditusque sepulcro / instituto casus pareat usque meus / inritus infelix peregrinas possidet auras / neu quisquam pressit lumina nemo manus / hospes praeteriens titulum ne desere bostrum / et precor ut deicas sit tibi terra levis / Valeria Laura delar(gi)tur.
Número de inventario: MNAT 45110