Νεκρή φύση με κανάτα

Η «Νεκρή φύση με κανάτα» αποτέλεσε το πρωιμότερο έργο της έκθεσης «Ιβάν Κλιούν — Λιουμπόβ Ποπόβα», που διοργανώθηκε από τους Ντ. Σαραμπιάνοφ και Γ. Κωστάκη τον Ιούνιο του 1972 στη Μόσχα. Η Ποπόβα δημιούργησε το έργο αυτό στην εξοχική κατοικία των γονέων της στο Κρασνοβίντοβο, όπου διέμενε τους καλοκαιρινούς μήνες. Έχοντας μόλις αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο, παρακολουθούσε μαθήματα ζωγραφικής στη Μόσχα, στα εργαστήρια των Σ. Ζουκόφσκι, Κ. Γιουόν και Ι. Ντουντίν, οι οποίοι εστίαζαν στις τεχνικές του Ιμπρεσιονισμού. Όπως και άλλοι μετέπειτα καλλιτέχνες της πρωτοπορίας που μαθήτευσαν σ’αυτούς τους δασκάλους, η Ποπόβα θα πειραματιστεί πάνω στις αρχές των μοντέρνων δυτικών τάσεων, μεταφέροντάς τις όμως στο ρωσικό περιβάλλον. Εδώ το εγχείρημα είναι εξ ορισμού περίπλοκο, ωστόσο η καλλιτέχνης αποδίδει απόλυτα ισορροπημένα το τοπίο και το αφήγημα, τη νεκρή φύση, χρησιμοποιώντας τη δυναμική του χρώματος ως δομικό στοιχείο της σύνθεσης. Αν και σε νεαρή ηλικία, είναι ήδη εμφανής η ιδιαίτερη ικανότητα της Ποπόβα να διαχειρίζεται αρχιτεκτονικά τους όγκους, δίνοντας μια έντονη αίσθηση της υλικότητας στον χώρο, κάτι που πετυχαίνει με συμπαγείς φόρμες και καθαρά χρώματα, με γενναίες γραμμές και χωρίς να υπεραναλύει τον ρόλο του φωτός.