Powstała w latach 1776–1777 sala z wmontowanymi w boazerie widokami Warszawy Bernarda Bellotta zwanego Canalettem pełniła funkcje przedpokoju, w którym senatorowie oczekiwali na przyjęcie przez króla. Już od lat 80. XVIII w. powszechnie znana była pod nazwą Pokój Canaletta.
Obrazy były komponowane z myślą o umieszczeniu ich w konkretnym miejscu na ścianach. Oryginalny układ został odtworzony w 1984 r. w zrekonstruowanym Pokoju Canaletta. Seria miejskich pejzaży stanowiła cenne źródło ikonograficzne do odbudowy doszczętnie zniszczonej w czasie II wojny światowej Warszawy. Za przykład posłużą dwa obrazy.