Film pokazuje, że w przypadku tej pracy sam proces realizacji projektu był równie istotny jak jego rezultat. Dotleniacz miał formę rzeźby społecznej zrealizowanej w przestrzeni miejskiej Warszawy w 2007 roku. Był to sztuczny zbiornik w formie oczka wodnego o powierzchni 150 m² i głębokości 1 metra zbudowany na Placu Grzybowskim, niemal w centrum miasta. Okoliczni mieszkańcy nazywali go „jeziorkiem” i przyjęli dużo przyjaźniej niż wcześniejszy obiekt Rajkowskiej „zaszczepiony” w tkance miejskiej, czyli Pozdrowienia z Alej Jerozolimskich (2002) – słynną palmę na Rondzie de Gaulle'a.
Dotleniacz bardzo szybko stał się pretekstem do tworzenia nowych rytuałów społecznych, czytelną formą komunikacji lokalnej społeczności. Miał stworzyć miejsce uprzyjemniające wspólne przebywanie w przestrzeni naznaczonej nieprzepracowaną traumą związaną z tragedią getta, które znajdowało się także na tym terenie.