Dönüş

Sanat pratiğinde fotoğraf, film, yerleştirme ve mekânsal düzenlemeler de dahil olmak üzere çeşitli mecralara yer veren Barbara Bloom, 1970’lerden bu yana algı mekanizmalarını inceleyerek izleyicilerin deneyimlerini araştırır. Bloom’un ilk versiyonunu kaza, kırılma, denge ve risk gibi temalara yer verdiği "Broken" (Kırık) başlıklı kişisel sergisi kapsamında, farklı ekranlara dağıtarak gösterdiği "Dönüş" adlı video yerleştirmesinde, çeşitli renklerde kloş etekler giyen kızlar kendi etraflarında döner. Bir resim çerçevesinin içine yerleştirilmiş küçük bir iPod ekranından gösterilen videodaki çocuksu jest dengeyle ilgili olduğu kadar, renk çarklarını da akla getirir. Renk teorisinin temelini oluşturan çark kendi etrafında hızla döndürüldüğünde üzerindeki renk dilimleri beyaz bir daire olarak algılanır. Barbara Bloom’un "Dönüş"ünde beyaz bir fon üzerinde dönüp duran renkler ise ekranda sırayla belirip birbirlerine yer verirken öznel bir renk kartelası oluşturur.