Obraz przedstawia procesję przechodzącą przez wieś. Grupa ludzi kierujących się w stronę widza ujęta została w letnim pejzażu. Procesję prowadzi człowiek ubrany w niebieskawo-szary płaszcz niosący czerwoną chorągiew. Bezpośrednio za nim idzie grupa trzech wieśniaków: starszy, siwy mężczyzna w brązowym płaszczu oraz dwie kobiety ubrane w spódnice i koszule, z głowami zakrytymi. Na drugim planie, w centrum obrazu znajduje się wyróżniająca się postać księdza w białej komży. Ubrany w czarną sutannę i komżę starszy, siwy ksiądz trzyma w ręku książkę modlitewną oraz różaniec. Wzrok jego utkwiony jest w czytanych modlitwach. Za kapłanem w procesji uczestniczy duża grupa ludzi z których wyróżniają się jedynie: starszy mężczyzna z długą biała brodą i wąsami w ciemnym płaszczu trzymający za rękę małą dziewczynkę w różowej sukni, kobieta ubrana na szaro z różowym szalem na ramionach i czerwoną chustą na głowie oraz mężczyzna ubrany na żółto i kobieta w zielonej spódnicy i czerwonym nakryciu głowy. Reszta ludzi stanowi anonimowy tłum. Z lewej strony obrazu znajduje się dwoje dzieci nie uczestniczących w procesji. Stoją one z boku w otoczeniu gęsi, którymi prawdopodobnie się opiekowały i z pochylonymi głowami czekają na przejście ludzi. Za tłumem widoczne są zabudowania wiejskie oraz pojedyncze drzewa. Nad postaciami widoczne jest biało-złote niebo.
Scena przedstawiona przez artystę to jedna z wielu ulubionych przez niego scen rodzajowych przedstawiających sceny z życia polskiej wsi.
Obraz namalowany został realistycznie, chociaż nie bardzo szczegółowo. Dalsze plany są już lekko rozmyte. Gama kolorystyczna jest stonowana. Przeważają spokojne brązy, szarości i zielenie, na których umieszczone zostały nieco bardziej kolorowe sylwetki ludzi.
Interesuje Cię temat Visual arts?
Otrzymuj aktualności w spersonalizowanym newsletterze Culture Weekly
Wszystko gotowe
W tym tygodniu otrzymasz swój pierwszy newsletter Culture Weekly.