Hans Feriz was een Oostenrijkse arts en amateurarcheoloog.
Feriz studeerde medicijnen in Wenen maar aangezien hij in Oostenrijk na de Eerste Wereldoorlog geen baan kon vinden, vestigde hij zich in Nederland. Aanvankelijk werkte hij als assistent en docent in de pathologische anatomie aan de Universiteit van Amsterdam, later had hij in Amsterdam een praktijk aan huis als chirurg. Hij verkeerde in literaire kringen. J. Slauerhoff was een studiegenoot en vriend van hem en die bracht hem in contact met andere schrijvers zoals Simon Vestdijk, Hendrik Marsman en E. du Perron.
Tijdens zijn lange universitaire vakanties werkte Feriz als scheepsarts en leerde zo grote delen van de wereld kennen. In 1947 - hij was toen 52 jaar - bracht hij voor het eerst een bezoek aan Peru. Dat zou zijn leven veranderen. Hij was al jaren geïnteresseerd in de oude culturen van Amerika, maar in Peru kon hij zijn eerste eigen archeologische opgravingen doen. Hij haalde beschilderd aardewerk van de ongeveer 1200 jaar oude Mochica-cultuur tevoorschijn. Later vond hij in het zuiden van het land kruiken en weefselfragmenten uit andere historische stijlperioden.