Zwyczaj noszenia pasów wykonanych z kosztownych tkanin jedwabnych, często przetykanych złotem czy srebrem (litych), przyszedł do Polski ze Wschodu. Od XVI wieku sprowadzano je z Indii, Persji i Turcji. Ich importem zajmowali się głównie Ormianie. Moda orientalna, a z czasem rodzima tradycja noszenia stroju kontuszowego przyczyniły się do powstania na terenie Rzeczypospolitej wielu wytwórni pasów, czyli persjarni. Również Ormianie inicjowali powstawanie takich manufaktur tkackich.
Największe zapotrzebowanie na pasy przypadło na okres Sejmu Wielkiego. Wówczas to Paschalis Jakubowicz, znany wcześniej jako właściciel sklepu tureckiego oferującego wyroby orientalne, założył warsztaty tkackie.
W 1790 roku został nobilitowany w uznaniu zasług „za pomnożenie pożytecznych rękodzieł”. Odtąd swoje wyroby zaczął sygnować inicjałami PI lub pełnym imieniem i nazwiskiem – Paschalis Jakubowicz, oraz nadanym herbem przedstawiającym baranka z chorągiewką. Tego rodzaju oznakowanie było dla kupujących gwarancją, że wyrób pochodził z renomowanego źródła i jest doskonałej jakości.
Interesuje Cię temat Moda?
Otrzymuj aktualności w spersonalizowanym newsletterze Culture Weekly
Wszystko gotowe
W tym tygodniu otrzymasz swój pierwszy newsletter Culture Weekly.