Mazurskie pismo ludowe z XIX w.

"Gazeta Lecka. Prawdziwy przyjaciel ludu. Tygodnik" to ogólnoinformacyjne pismo polityczne, utrzymane w prusko-niemieckim duchu lojalistycznym, drukowane czcionką gotycką, w gwarze mazurskiej. W numerach utrzymany był stały podział treści, który obejmował redakcyjny artykuł wstępny o jakimś wybranym zagadnieniu, następnie "przegląd zdarzeń w Europie i w krajach zaeuropejskich" oraz ujęte w formie kilkuzdaniowych notatek nowiny bieżące w układzie topograficznym, z użyciem polskich odpowiedników nazw miast (także niemieckich), traktujące o różnych ciekawostkach lub zdarzeniach losowych, jak klęski naturalne czy katastrofy morskie. Niewielką część publicystyczną zapełniała twórczość miejscowa o treści historycznej lub religijnej oraz wierszowane zagadki, natomiast życie miejscowe oddawały ogłoszenia gospodarcze oraz towarzyskie.
Pismo, będące jednym z rzadszych w zbiorach bibliotecznych, zostało założone przez Marcina Giersza, nauczyciela i działacza mazurskiego, pochodzącego z polskiej rodziny chłopskiej. Giersz zaczynał od uznania nauki języka niemieckiego za drogę do postępu społeczno-gospodarczego - co nierzadko w środowiskach polskich było traktowane jako wsparcie dla germanizacji – by ostatecznie stać się badaczem i gorliwym obrońcą odrębności językowej i narodowej Mazurów. Kierując się tymi przekonaniami oraz zamiarem utrwalania miejscowej mowy, założył i redagował przeznaczoną dla ludu mazurskiego „Gazetę Lecką”. W piśmie tym, obok treści związanych z regionalną twórczością ludową i niektórymi aspektami kultury polskiej, publikowane były również materiały świadczące o lojalności wobec państwa niemieckiego, np. artykuły okolicznościowe czy życiorysy wybitniejszych niemieckich mężów stanu i wojskowych. Z perspektywy czasu czasopismo można zaliczyć do jednej z najtrwalszych inicjatyw wydawniczych w tym regionie. Był to także jedyny polski tytuł prasowy (do 1939 r.) wydawany w Giżycku.