9. F

"İlk sevişme"nin izlerine ve eşyalarına gösterilecek aşırı bir dikkat, Füsun ile benim aramda gelişen yoğun şefkat ve şükran duygularını anlamaya engel olabilir. Bu yüzden yatakta birbirimize sessizce sarılmış yatarken, on sekiz yaşındaki sevgilimin benim otuz yaşındaki tenimi aşkla okşayışındaki özeni göstermek için, Füsun'un o gün çantasından hiç çıkmayan, ama özenle katlanmış çiçek desenli bu pamuklu mendili sergiliyorum burada." (Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk)

"Pek çok vitrinde olduğu gibi burada da ilk niyet ettiğim şey ile kutunun son hali arasında büyük bir fark çıktı ortaya. Füsun ile Kemal’in ilk defa seviştikleri bu bölümde, hokkanın, Füsun’un beyaz kemerinin ve çiçekli mendilinin ne anlama geldiğini romanda anlatmıştım. Ama yıllarca topladığım ve romanın tasvir ettiği eşyaların müzede başka bir anlama geleceğini kutuları yapmaya başlarken hissettim. Eşyalar kutulara girdikçe aralarında konuşuyorlar, romanda anlatılanın ötesinde, başka, yeni bir türkü söylüyorlardı. Baştan yaptığım iddialı resimlerin, delikli kutuların, çeşit çeşit düzenlemelerin hiçbiri bu kutunun ruhuna uymuyordu. Eşyalarla bir resim yapmaya çalışıyordum, ama şeyler sanki bana başka bir şey söylemeye çalışıyordu. 2010 yazında bir gün yağan yağmurun kederli sesini dinleyerek atölyenin arka balkonundan çevredeki apartman dairelerine, ağaçlara kederle bakarken, komşu balkonların birinde bu paslı somyayı görünce denemeye karar verdim ve kısa sürede eşyaların tıpkı anneannemin eşyalarla dolu tozlu odalarında olduğu gibi kendi aralarında konuştuklarını fark ettim. Güzelliğin ya da bizde güzellik etkisi uyandıran şeyin rastlantısallığı ile müzeyi yaparken çok karşılaştık." (Şeylerin Masumiyeti, Orhan Pamuk)