Gorset z tkaniny tybetowej.
Tybetami określano popularne na przełomie XIX i XX wieku tkaniny o splocie skośnym, dwustronnym, wykonywane pierwotnie z wełny czesankowej owiec lub kóz azjatyckich. Tkaniny tego typu były powszechnie stosowane w kilku regionach etnograficznych Polski, w szczególności tam, gdzie w stroju dominowały materiały kupne. Do Polski sprowadzano je z Czech i Austrii. Na początku XX wieku produkowano je m.in. w Łodzi i Andrychowie. Cechą charakterystyczną tkanin tybetowych był drukowany deseń – tworzyły go rytmicznie powtarzane motywy floralne, najczęściej z dominującym wzorem róży lub drobnych kwiatów. Ten sam gatunek tkanin, ale z inną konfiguracją ornamentalną, był używany do produkcji chust i chusteczek różnych formatów. Z czasem wzory zaczęto transponować na tkaniny przędzone z innych gatunków wełen. W powszechnym nazewnictwie były one jednak również określane jako tybety, tybetki, którą to nazwę stosowano w odniesieniu do tkanin i chust o charakterystycznym wzorze.