Pod koniec XIX wieku naszyjniki z mas plastycznych zaczęły zastępować oryginalny koral. Paciorki wytwarzano z różnorakich surowców, często ze szkła, porcelany, żywic, a nawet z gnieciucha chlebowego (masy wytwarzanej z chleba i kleju). Charakteryzowała je jaskrawo czerwona barwa, często dźwięk ocierających się paciorków przypominał ten wydawany przez koral prawdziwy. Swoją popularność zdobyły ze względu na stosunkowo niską cenę. Imitację korali kupowano na jarmarkach, były również popularnym asortymentem wędrownych sprzedawców.