Już w roku 1860, w trakcie studiów w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych, Jan Matejko szkicował zbroję Stefana Batorego w technice akwareli.
Po raz drugi Matejko malował zbiorę w czasie zbierania materiałów do obrazu "Batory pod Pskowem" wracając z Paryża. Wielkie płótno zostało ukończone w Krakowie w 1871 roku.
Obraz przedstawia ozdobioną złoconymi ornamentami, paradną półzbroję typu węgierskiego z połowy XVI w. Poniżej szabla węgierska z zaznaczoną dłonią obejmującą rękojeść oraz szkic noża myśliwskiego. U góry obrazu, z prawej, część pochwy do szabli z okuciem trzewika. Szkic ten jest doskonałym przykładem na niezwykłą dbałość artysty o autentyczność „detali historycznych”, które Matejko oddał z wielkim, malarskim kunsztem.
Po ukończeniu artysta podarował obraz swojemu sekretarzowi Marianowi Gorzkowskiemu.