Aingura (pikatxoa)

Maniobratzeko eta ainguratzeko tresna, uretara botatzean ontzira lotuko duen soka duena. Gurutze formako oinarri baten gainetik bakar batean elkartzen diren lau beso altxatzen dira, lau besoen artean harria giltzaperatuta geratzeko moduan.

Aingura hauei arrankila edo pikatxoa esaten zaie, eta Ternua eta Labradorreko kostaldeetan urpean egindako indusketatan zenbait ale aurkitu dituzte, euskal arrantzaleak XVI. eta XVIII. mende bitartean ur haietan ibili zirenaren lekuko.

Irudian ikus dezakegun aingura Pasai San Pedrokoa (Gipuzkoa) da eta José Manuel Olavek eskuratu zuen 1989an. Gipuzkoako Foru Aldundiaren Untzi Museoko bildumakoa da.

Erreferentzia bibliografikoak:

Benito Domínguez, Ana María. Aproximación a la historia de las anclas líticas a partir de las recuperadas en la costa gipuzkoana. Itsas Memoria. Revista de Estudios Marítimos del País Vasco, 3. 2000. 665-684.

Egaña Goya, Miren. XVI eta XVII mendeetako Canadako Ternua eta Labrador-eko euskal leku-izenen zenbait berri. Anuario de Eusko-Folklore, 1984. 32, 31-41.

Merino, José María. La pesca desde la prehistoria hasta nuestros días (La pesca en el País Vasco). Vitoria-Gasteiz : Eusko Jaurlaritzaren Argitalpen-Zerbitzu Nagusia, 1991. 152.

Inbentario-zenbakia: GFA-037423-001