Obiekt był przewieżony do Muzea kysuckiej wsi z zatopowej okolicy Riečnice, gminy do Potoka. Stodoła jest zrębowy budynek, zbudowany na nierównym terenie. Teren jest wyrównany podmurówką, w ktorej jest sklepieniowa piwnica zabierająca całą przestrzeń. W piwnicy się znajduje też studnia naturalna. Stodoła jest trzyprzestrzeniowa, składa się z klepiska a plewina. Była używana dla złożenia gałążami narzędzia rolniczego, pokarmu dla bydła a zboża w zimowej porze kroku, w letniej porze glównie na młocenie zboža. Oprócz najstarszego młotebnego narzędzia - cepów, się w obiekcie znajduje nowsze młotebne urządzenie - maszyna - młoczarnia na ręczną albo końską nagankę a urządzenie na czyśczenie zboża od różnych nieczystości. Na słożenie zboża są tu umieśczone zbiorniki - kadłuby, na których sa obręcze zastąpione gałąż z jodły albo świerku.