Portret Teresy Silberstein

Obraz przedstawia portret kobiety. Na wydłużonym formacie płótna artysta przedstawił całą postać. Kobieta stoi opierając się prawą ręką o stolik. Postać ubrana jest w czarną suknię z żabotem pod szyją. Suknia przepasana jest w pasie czarną aksamitną wstęgą, a jej spódnica posiada liczne falbany. Suknia sięga ziemi i zakrywa stopy. W lewej ręce, opartej o pas, postać trzyma okulary. Kobieta ma ciemne oczy i zaczesane do tyłu siwe włosy. Wpatruje się wprost w widza. Stolik, o który sie opiera kobieta ma biały, zdobiony blat i złoto-brązowe rzeźbione nogi. Na stoliku widoczne są książki. Postać pozuje na tle czerwonej ściany. Dywan w pokoju również jest gładki i czerwony.
Sportretowaną w ten sposób jest Teresa Silberstein. Długo obraz funkcjonował pod nazwą Portret Sary Poznańskiej, jednak podczas ostatnich prac konserwatorskich udało się zidentyfikować przedstawioną postać. Teresa Silberstein była żoną Marcusa Silbersteina, jednego z najbogatszych łódzkich żydowskich fabrykantów XIX wieku. Byli również mecenasami sztuki. Pod koniec XIX wieku kupili majątek w Lisowicach koło Brzezin. Jedna z ich córek – Sara, została żoną Maurycego Poznańskiego oraz matką Izy Poznańskiej-Landsberger, która wiele ze swoich zbiorów sztuki pozostawiła w darze Muzeum Polskiemu w Rapperswilu.