Deze uitgewerkte tekening op blauw papier is een studie voor een muurschildering in een refter, de eetzaal van een klooster. Veel figuren ervan zijn ontleend aan Vasari’s eigen composities of die van tijdgenoten. Ze vullen de gehele kleine loggia met haar fantasievol gedraaide zuilen. Dit horror-vacui, een vrees voor lege ruimte, was een typisch kenmerk van het maniërisme, de kunststroming waartoe Vasari behoorde.