Naszyjnik z monet

Naszyjnik został wykonany z mosiężnych blaszek, ozdobionych geometrycznymi wzorami i zespolonych - na zmianę - z mosiężnymi kółeczkami, na których zawieszono 12 monet. Skrajne blaszki połączono długą, złożoną podwójnie, czerwoną tasiemką, przy pomocy której można było regulować obwód naszyjnika. Monety, tutaj wykorzystane jako element zdobniczy, w latach 1892-1918 stanowiły drobny środek płatniczy na terenie Austro-Węgier. Obwiązującą wówczas jednostką walutową monarchii była korona, która w Austrii dzieliła się na 100 halerzy, a na Węgrzech – 100 fillérów. W naszym naszyjniku jedenaście monet posiada nominał 10 halerzy, jedna - 10 fillérów. Pochodzą z lat: 1893 - 1895, 1908 - 1909 oraz 1915 - 1916. Większość z nich (11 sztuk) była wybijana w mennicy w Wiedniu, tylko wspomniane 10 fillérów ma swą proweniencję w Kremnicy - o czym świadczy umieszczona na tej monecie sygnatura KB (brak oznaczeń na pozostałych wskazuje na mennicę wiedeńską). Prezentowany naszyjnik, zwany zgardą pochodzi ze wsi Kosmacz, położonej na terenie dzisiejszej Ukrainy, w rejonie kosowskim obwodu iwanofrankiwskiego (w okresie II Rzeczypospolitej miejscowość należała do powiatu kołomyjskiego województwa stanisławowskiego). Z dokumentacji muzealnej wynika, że naszyjnik od 1935 r. znajdował się w posiadaniu Jadwigi Szeligowskiej z Nowego Targu, a od 1957 r. figuruje – jako jej dar – w zbiorach MEK.