Compass

Foto: Joris-Jan Bos

Choreograaf: Jiří Kylián

“Een passer maakt een cirkel - ten einde te omringen,
te bevatten, het centrale punt aan te wijzen,
om aan te geven wat binnen is en wat buiten.
De passer schept een grenzeloos begrensde ruimte
waar natuurwetten en wiskundige wetten heersen,
waar de wetenschap regeert die in elke ruimte
zegeviert, zonder rekening te houden met de
onmetelijke werkelijkheid van het leven,
zoals met ouderdom, ziekte, krankzinnigheid,
aftakeling...
Ik vind het spannend om met deze beperkingen te
werken, of liever - ik vind het opwindend
om mijzelf in een netelige situatie te manoeuvreren,
waarin ik vervolgens gedwongen ben om nietsontziende oplossingen te aanvaarden.
Dit is een manier van werken
die ongelofelijk veel loyaliteit, vertrouwen en
discipline van de betrokken dansers vergt.
Hun lichamen vormen, zoals elk menselijk lichaam,
een zeer ingewikkeld samenstel
van scharnieren op passers -
al onze bewegingen komen tot stand door
cirkelvormige bewegingen die in verbinding staan
met punten in de ruimte
- alle op zoek naar een aardse en een spirituele kern -
een centraal punt van ons bestaan.
Balancerend op het scherp van de grens tussen
verleden en toekomst
zijn we op zoek naar die plaats van
vrede en kalmte.
Dus wat is het centrale punt
(de navel) van onze kleine planeet?
Misschien de Galapagos - een afgelegen oord,
een toevlucht voor bedreigde soorten
die ternauwernood overleven - ronddansend
- zon op, zon onder -
in hun eenzame opsluiting.
Botten en huiden en ogen - leven na leven
- hun voetstappen in herinnering
- en vergeten - als nooit bestaan.
Voetstappen die grenzen overschrijden,
zonder te weten of ze werkelijk overschreden zijn,
sporen achterlatend
die alleen zij kunnen ontdekken, niet meer dan
een aanduiding van verleden tijd."

Jiří Kylián