Wycinanka łowicka

Wycinanka okrągła barwna wykonana poprzez warstwowe naklejanie papieru kolorowego stopniowo od największych do najmniejszych elementów. Podłoże stanowi całkowicie spójny szablon, wykonany zawsze z czarnego papieru przyklejonego do białego kartonu.
Wycinanka z papieru, jako forma świątecznego ozdabiania wiejskiej izby, jest symbolem polskiej sztuki ludowej. Początki sięgają XIX w. i związane są z wynalezieniem kolorowego papieru glansowanego, który po wycięciu wzorów nożycami do strzyżenia owiec naklejano bezpośrednio na wewnętrzne ściany, piece czy belki stropowe chałup. Sztuka ta rozwinęła się głównie w rejonie łowickim i kurpiowskim.
Charakterystyka wycinanki łowickiej: wielobarwna najczęściej symetryczna, pełna kogutów, kwiatów i listków, powstaje z wielu nakładanych na siebie warstw barwnych papierów, precyzyjnie wycinanych i naklejanych na podstawową wycinankę.Są to tzw. kodry, tasiemki i gwiozdy. Charakterystyka wycinanki kurpiowskiej: niezbyt duże, jednobarwne, najczęściej ciemne (czarne, granatowe, ciemno-zielone). Są to tzw. leluje, gwiazdy, wstęgi i zielki.