De revolutionibus orbium coelestium libri VI. Drugie wydanie

Drugie wydanie „De revolutionibus orbium coelestium” ukazało się w 1566 r. w Bazylei, 23 lata po pierwszej edycji, tzw. norymberskiej. Książkę wydała oficyna Henryka Petri – ta sama, w której Jerzy Joachim Retyk opublikował w 1540 r. „Narratio prima”. Dzieło Retyka zawierało wstępny opis odkrycia toruńskiego astronoma i odegrało kluczową rolę w popularyzacji teorii heliocentrycznej.
Wydawnictwo Adama Petri (1454–1527) i jego syna Henryka Petri (1508–1579) było jednym z najprężniej działających w XVI-wiecznej Bazylei. Po śmierci ojca w 1530 r. Henryk przejął jego warsztat i kontynuował druk dzieł naukowych, głównie z zakresu medycyny i astronomii. W 1556 r. został nobilitowany przez cesarza Karola V za zasługi na polu kultury, po czym zmienił nazwisko na Henric-Petri, a jego oficyna przyjęła nazwę Officina Henricpetrina.
Bazylejskie wydanie „O obrotach ciał niebieskich” było raczej przedrukiem edycji norymberskiej niż istotnie nową publikacją – zarówno pod względem formatu, rozwiązań typograficznych, użytej czcionki, jak i wprowadzonych inicjałów. Zasadniczą różnicę widać w opracowaniu kart tytułowych. Stonowany frontyspis edycji norymberskiej został zastąpiony nowym, ozdobnym drzeworytem w stylu manierystycznym z natłoczonym tekstem. Zmieniono również tytuł, który teraz brzmiał:
„Mikołaja Kopernika Toruńczyka o obrotach ciał niebieskich Ksiąg VI, w których gwiazd stałych i planet biegi z dawnych i późniejszych postrzeżeń na nowo ułożył ten autor…”
Niestety, licznych błędów i usterek popełnionych w pierwszym wydaniu nie usunięto, a nawet pojawiły się kolejne.