Ignacy Jan Paderewski otrzymał wiele dowodów uwielbienia. Jedną z form wyrażenia podziwu i uznania dla zasług mistrza – zarówno jako muzyka, jak i męża stanu – były tak zwane adresy hołdownicze, czyli popularne w dziewiętnastym i na początku dwudziestego wieku dyplomy ofiarowywane zasłużonym osobom. Adresy hołdownicze przybierały mniej lub bardziej okazałe formy, w zależności od zamożności ofiarodawców. W kolekcji Paderewskiego znajdują się zarówno skromne laurki, na przykład od wychowanków sierocińca przy ulicy Książęcej w Warszawie, ale także dyplomy o dużej wartości artystycznej. Jednym z nich jest dyplom od Bractwa Kurkowego Strzelców Krakowskich z 6 listopada 1910 roku, w którym nadano Paderewskiemu godność członka honorowego tej organizacji. Na akwareli, na pierwszym planie widać pomnik Władysława Jagiełły, czyli tak zwany Pomnik Grunwaldzki odsłonięty w Krakowie w pięćsetną rocznicę bitwy pod Grunwaldem. Ignacy Paderewski był fundatorem monumentu. Na uroczystości odsłonięcia pomnika, w płomiennym przemówieniu podkreślił, że dzieło to powstało z miłości do ojczyzny, jako symbol jej dawnej chwały i zapowiedź lepszej przyszłości. Członkowie Bractwa Kurkowego Strzelców Krakowskich wykorzystali motyw Pomnika Grunwaldzkiego w swoim dyplomie jako znak wielkiego zaangażowania mistrza Paderewskiego w sprawy Polski. Sam pianista podkreślał później, że ufundowanie tego pomnika stanowiło dla niego punkt zwrotny i skłoniło go do podjęcia działalności politycznej.