Próbka haftu - parzenica podhalańska

Historia parzenic sięga II połowy XIX wieku, na początku były to proste pętlice sznurkowe, którymi wzmacniano rozcięcia – „przypory” na przedzie spodni sukiennych. Na początku miały one praktyczne funkcje – chroniły sukno przed strzępieniem. Kreatorami współczesnego wyglądu parzenicy byli krawcy, którzy zaczęli używać w wyszyciu barwionego sznura w kolorze czerwonym lub granatowym, zwielokrotniając liczbę pętli. Aplikację zastąpiono techniką hafciarską. Stosowanie włóczki wełnianej pozwalało na wzbogacenie kolorystyki parzenicy. W końcu stała się ona samodzielną dekoracją portek, kształtowaną przez uzdolnionych krawców i hafciarzy.