Festyn uroczysty na lodzie

Jan Piotr Norblin urodził się we francuskiej rodzinie mieszczańskiej w 1745 roku. Niewiele wiadomo o jego wczesnej młodości, ale na pewno podróżował po Europie, ucząc się sztuki od największych mistrzów malarstwa. Jego talent dostrzegli Czartoryscy i zaproponowali mu wspólny wyjazd do Polski oraz stanowisko nadwornego malarza i nauczyciela dzieci książęcych. Polska była dla artysty krajem dość egzotycznym, ale szybko stała się drugą ojczyzną i źródłem inspiracji. W jego twórczości szczególnie widoczny jest dystans, jaki posiadał jako obserwator-obcokrajowiec. Do najpopularniejszych form, jakie uprawiał, należą przedstawienia rodzajowe ujmujące doskonale polską specyfikę, ale przez pryzmat wzorów malarstwa europejskiego.
"Festyn uroczysty na lodzie" należy do serii przedstawień z lat 80. XVIII w., ukazujących zabawy magnaterii w warszawskim parku na Powązkach. Widać tu duże podobieństwa do obrazów takich twórców jak Antoine Watteau czy Jean-Honoré Fragonard.
Prezentowany rysunek ukazuje lodowisko na Wiśle. Na tafli widać głównie kobiety w saniach i pchających je mężczyzn. Niektórzy panowie jeżdżą sami. Jeden z nich – ukazany na pierwszym planie - traci równowagę, przyciągając wzrok towarzyszy. W tle widać oświetlone budynki i grupę ludzi.
Rysunek został wykonany w 1788 roku, ale kilka lat wcześniej powstała podobna kompozycja, a także obraz olejny. Między dziełami występują niewielkie różnice w sztafażu i po prawej stronie kompozycji.