Bloemen in blauwe vaas

Vorderingen
Van Gogh schildert in de zomer van 1887 minstens dertig bloemstillevens. Het genre is bij uitstek geschikt om te experimenteren met kleur en intense kleurcontrasten. Bloemen in blauwe vaas toont zijn vorderingen. In dit uitbundige stilleven overheersen licht en kleur. Van Gogh voert de kleurcontrasten hoog op en gebruikt een breed scala aan verftoetsen.

Kleurcontrasten
Op een in stevige geelgroene verfstreken neergezet tafelblad glimt de lichtblauwe vaas met daarin witte margrieten, gele zonnebloemen, blauwe seringen, felrode anemonen, en donkerrode lelies(?). Vaas en bloemen steken fel af tegen een in blauw gepointilleerde achtergrond die naar beneden toe overgaat in een combinatie van grijs en paars.

Ongekunsteld
De compositie is eenvoudig en traditioneel. Maar de kleurenpracht van het boeket, en de variëteit aan toetsen getuigen van groeiend technisch vermogen en zelfvertrouwen. Van Gogh heeft de principes van het impressionisme en het neo-impressionisme geïntegreerd in een geheel eigen, ongekunsteld mengsel van impressionistisch licht en een pointillistische toets.