Kintō urywający gałąź śliwy w świetle Księżyca

Ta rycina pochodzi z Tsuki hyakushi (Sto widoków księżyca), zbioru 100 drzeworytów nishiki-e (wielobarwnych) w formacie ōban (ok. 25 x 38 cm) autorstwa Tsukioka Yoshitoshi (1839–1892). Ryciny były publikowane partiami przez Akiyamę Buemona w latach 1885–1892. Przedstawiają księżyc towarzyszący ilustracji japońskich i chińskich anegdot, wydarzeń historycznych i mitologii oraz scen z teatru kabuki i nō, a nawet współczesnego Tokio. Wszystkie drzeworyty z cyklu łączy obecność księżyca na każdej z rycin. Autor mistrzowsko stworzył nastrój przy pomocy księżyca i jego poetyckich czy ekspresyjnych możliwości. Tsukioka Yoshitoshi był artystą ukiyo-e ze szkoły Utagawy Kuniyoshi (1797–1861), aktywnym od Bakumatsu (ostatnie lata szogunatu) do okresu Meiji. Stworzył szeroką gamę prac, w tym bijin-ga (obrazy pięknych kobiet), fuzoku-ga (obrazy obyczajowe) oraz obrazy postaci historycznych i literackich. Ukończona w roku jego śmierci seria ta jest wysoko ceniona jako arcydzieło ostatnich lat jego życia. To była najbardziej udana i po dziś dzień najsłynniejsza z serii drukowanych Yoshitoshiego. Podobno klienci ustawiali się w kolejce przed świtem, aby kupić każdy nowy drzeworyt cyklu. Fujiwara no Kintoo (966–1041) był poetą czczonym przez współczesnych. Był również muzykiem, nauczycielem i urzędnikiem na dworze epoki Heian. Śnieg opadł w nocy na budynki pałacowe, a Kintoo wyszedł na pałacowy dziedziniec skąpany blaskiem księżyca, by zerwać i podziwiać kwitnącą gałąź śliwy oraz zacytować wiersz. Po lewej, u dołu sygnatura autora: Yoshitoshi, pod nią prostokątna cynobrowa pieczęć: Taiso.